Destijds was het historische ´Postdorp` Waidring een belangrijk knooppunt voor chauffeurs en postkoetsreizigers, aangezien het aan de Salzburg-Tiroler-Reichsstraße Nummer Eins lag. Als een van de mooiste landschappen in de Beierse Tiroler Alpen, gelegen aan de voet van de Steinberge en direct aan de Hochwalde, was Waidring een van de populairste zomerbestemmingen in Tirol. Beroemde en adellijke personen, zoals Wolfgang Amadeus Mozart en keizer Franz Josef verbleven in de toeristische bestemming bij Gasthof Post in Waidring. Zelfs vandaag de dag is Waidring een populaire vakantiebestemming met een gevarieerde toeristische infrastructuur en historische gebouwen geïntegreerd in het moderne stadsbeeld.
Feiten en cijfers
checkDorp: Waidring
checkStartpunt: dorpscentrum
checkParkeren: Hausberglift (gratis)
checkMoeilijkheidsgraad: gemakkelijk
checkDuur: ongeveer 1,5 uur
checkGeschikt voor kinderen en gezinnen: Ja
checkToegankelijk voor kinderwagens: Ja (behalve de route tussen de Schäferau-kapel en Hackenschmiede)
Versnaperingen
Glückshotel Waidringer Hof
Hotel Restaurant Sendlhof
Pizzeria Alte Schmiede
Café-Restaurant Schneidermann
Een overzicht van de staties
➀ Parochiekerk van St. Vitus en St. Nicholas
De rooms-katholieke parochiekerk van Waidring werd op 15 augustus 1764 ingewijd door de bisschop van Chiemsee, Franz Karl Eusebius Graf Waldburg-Trauchburg. In de 9e eeuw stond hier wellicht een houten en later een bakstenen kapel. Nadat de gotische kerk te smal en vervallen was geworden, begon de Kitzbüheler bouwmeester Kassian Singer, zoon van een familie van bouwvakkers uit Götzens, in 1757 met de bouw van de parochiekerk in Waidring in laatbarokke stijl. Na zijn dood in 1759 voltooide zijn voorman Andrä Hueber de constructie in 1764. Het prachtige en harmonieus ogende interieur wordt gekenmerkt door monumentale plafondschilderingen, pompeuze beelden en een verhoogd luifelaltaar uit de Rococo-periode, wat ongebruikelijk is in dorpskerken.
➁ Gasthof Post
Al in 1416 werd een ´Taveerne voor Waythring` genoemd in een document van de eigenaar Peter Sachs. Deze ´Taveerne` diende vooral als rust- en uitstapmogelijkheid voor chauffeurs en passagiers van de postkoetsen. Wolfgang Amadeus Mozart en zijn vader Leopold Mozart stopten hier tijdens een reis van Salzburg naar Verona (1771). Er is ook een overnachting van keizer Franz Josef bekend - in de ´keizerlijke kamer` die er naar vernoemd is. De oudste afbeelding van Waidring, rond 1840, toont de herberg met een schuin zadeldak. De schuur werd in 1845 door een brand verwoest, waarna het gebouw met één verdieping werd uitgebreid en het typische schilddak werd gebouwd.
➂ Hasslerhaus
Het Niggl- of Hasslerhaus, in de volksmond bekend als het Laubehaus, is een van de weinige gebouwen in het centrum van Waidring waarvan de inrichting niet is veranderd. Bijzonder opvallend is het gotische stenen portaal met kielboog en meesterteken. Ook bijzonder zijn de jaartallen 1553 en 1851 die te zien zijn in de poort en het piramidevormige schilddak, wat vrij zeldzaam is in de Unterinntal. Van 1611 tot 1889 behoorde het Nigglhaus tot Gasthaus Post en diende het als ´Taveerne` (herberg) voor de vele reizigers die in die tijd op doorreis waren. Tip voor excursies: De wild-romantische Hasslerkloof in het Mühltal, ontgind door de familie Hassler.
➃ Geislgut - Intersport Kienpointner
In 1891 kocht Josef Clemens Kienpointner Geislgut met winkel van Josef Dagn. Begin jaren twintig nam zijn zoon Josef, die ook als fotograaf werkte, het bedrijf over. Na de 2e wereldoorlog, kreeg Sepp junior de leiding over de winkel met benzinestation. In 1988 werd in het voormalige Geislerstall door zoon Heinz een sportwinkel gebouwd. In 1989 trad hij toe tot de inkoopcoöperatie Intersport. Heinz nam het warenhuis in 1991 over en verhuurde het levenmiddelengedeelte tot 2002 aan SPAR. Vervolgens veranderde hij het restaurant in een sportwinkel die in november 2002 werd geopend als ´Intersport Kienpointner`. Zijn zoon Andreas leidt het bedrijf sinds 2011.
➄ Bakkerij Heigenhauser
In 1917 kocht Josef Heigenhauser het Heigenhausgut met bakkerij. Josef was boer, veehandelaar en zat op de paardenkar. De bakkerij heeft sindsdien verschillende huurders gehad. Vanaf 1949 leidde zijn zoon Josef ´Pepp` Heigenhauser de bakkerij tot 1997. Zijn medewerker Christian Decker nam het bedrijf op huurbasis over tot 2002. Daarna runde het bedrijf Ellmauer uit Unken er nog 4 jaar een bakkerij. In 2005 nam Josef Heigenhauser junior een bakkerij in Kössen over en levert sinds juli 2006 aan de bakkerij in Waidring.
➅ Diechtler
Prachtige binnenplaats met een centrale gang en een aangrenzende boerderij. De begane grond is opgetrokken in metselwerk, de keuken in een tongewelf. Het stenen portaal en het gangvenster zijn bekleed met gotisch gewaad met het jaartal ´1532`. In 1930 werden de twee bovenste verdiepingen herbouwd. Achter het huis ligt een oude dorsvloer met het jaartal ´1395`. Eigenaar: Blasius Wimmer
➆ Alte Schmiede (Oude smederij)
De voormalige dorpssmederij ´Alte Schmiede` werd gebouwd in 1565 en was als hoefsmid en wagensmid een belangrijk onderdeel van het plattelandsleven. Door de belangrijke verkeersverbinding tussen Wenen en Innsbruck, de Reichsstraße nummer 1, had Waidring in de 16e eeuw tot wel zes smeden tegelijk. De Alte Schmiede wordt genoemd in een document in 1565/1566, toen Christian en Brigitha Entgrueber een ´stuk grond met daarom de Schmidten in Waithering" aan Hans Müntzacher verkochten. De toegangspoort, die nog steeds bestaat, is uitgerust met een ´ezelsrug`, typisch voor de 16e en 17e eeuw. In 1972 werd het agrarisch gebouw met aangebouwde smederij omgebouwd tot restaurant en accommodatie. In de wijnbar staat nog de oude vuurkachel en het aambeeld van de oude smederij.
➈ Schäferau-kapel
Kleine christelijke monumenten zoals kapellen, heiligdommen, kruisen en martelaren vormen het landschap in en rond Waidring. Meestal is de vestiging van deze geloofsplaatsen gebaseerd op dankzegging voor de overwonnen tegenslagen en verhoorde gebeden. Zo ook de legende van de Schäferau-kapel: Een herder dwaalde ooit zo over de stenen bergen dat hij verdwaalde en de weg naar huis niet kon vinden. Plotseling zag hij een groene plek in het bos ver onder hem. De herder zwoer een kapel te bouwen op deze groene plek als hij gered zou worden. Vandaar de naam ´Schäferau`. Na de bouw is deze kleine kerk door de jaren heen vier keer herbouwd. Oorspronkelijk had de kapel geen toren. Pas bij de derde wijziging (1953) werd het gebouw uitgebreid met een toren. De klokkentoren, zoals deze vandaag de dag te zien is, werd gebouwd in 1982. Vanwege vochtschade werd in 2008/09 besloten om de muren te herstellen en de gewelven te restaureren. Tegenwoordig behoort de kapel tot de parochie van Waidring.
➉ Ritzerhof
In oude kadasters vindt men de naam van de huidige boerderij ´Ritzer` als een zogenaamde Söllhäusl met de naam ´Jägergut`. Söllhäuser waren kleinere landgoederen met weinig grond, waarvan de eigenaren mijnwerkers of houtskoolbranders waren. Bijzonder is de asymmetrische constructie, die ook wel ´binnenplaats met zijgang` wordt genoemd. In tegenstelling tot de centrale gang is de linkerhelft van de woning alleen ontworpen als gang en trappenhuis. De woonvertrekken bevinden zich in de rechterhelft. Op de begane grond waren alleen de kamers gemetseld die een open haard hadden. In de nasleep van de Franse oorlogen werd de Jägergut door vlammen verwoest en in 1809 herbouwd. Vandaag de dag is het landgoed de ´Ritzer` een boerderij. Eigenaar: Maria Kaufmann
⑪ Gasteig
Een binnenplaats met twee verdiepingen in een centrale gang met een aangrenzende boerderij. De begane grond is van metselwerk, de keuken heeft nog een tongewelf. De bovenste verdiepingen zijn gebouwd in een vierkante blokconstructie, het prachtige entreeportaal met de tweedelige voordeur bestaat uit een gotische boog uit Nagelfluh (conglomeraat). Achter het huis ligt een dorsvloer met het jaartal ´1639`. Het huis werd voor het eerst gedocumenteerd in 1343. De nokinscriptie dateert uit 1757, wat aangeeft dat er dat jaar een nieuwe dakspant is geplaatst. Eigenaar: Wolfgang Winkler
De boerderijen in ons gebied worden gekenmerkt door Beierse nederzettingen. Gewassen zoals hooi, strooisel en graan moesten vanwege klimatologische omstandigheden in gesloten stallen worden opgeslagen. Het interieur bestaat meestal uit een keuken en een salon aan de voorkant, en eet- en slaapvertrekken, ook wel ´kamers` genoemd, in de achterkamers. De gang eindigt meestal met een deur naar de stal. Op de bovenverdieping bevinden zich voornamelijk kamers.